- ehtiyac hiss etmək
- 【動】必要を感じる、 不足を覚える[ヒツヨウヲカンジル、 フソクヲオボエル]
Onunla olduqda, adam heç bir şeyə ehtiyac hiss etməz. — 彼とともにあれば、 人は他にどんなものも必要に思わない。
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
Onunla olduqda, adam heç bir şeyə ehtiyac hiss etməz. — 彼とともにあれば、 人は他にどんなものも必要に思わない。
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
istəmək — f. 1. Arzu etmək, ürəyindən keçirmək, bir şeyin qəsd və niyyətində olmaq, ürəyində bir istək duymaq. – Bala, mən gördüm ki, sən bir yeniyetmə yaxşı oğlansan, istədim sənə maya verəm. . «Koroğlu». İstəyir cənnəti zahid bu qədər hiylə ilə; Əbləhin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
susamaq — f. 1. Su içməyə şiddətli ehtiyac hiss etmək, özündə yanğı hiss etmək. Bərk susamaq. Yayda adam tez tez susayır. – Qəlbi sınmış, gözü dolmuş, pozulmuş; İstidən susamış, acmış, yorulmuş. A. S.. Susamışdı atlılar; Hamı axtarırdı su. M. S.. 2. məc.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ehtiyacsız — z. Heç bir ehtiyac hiss etmədən, maddi cəhətdən heç bir çətinlik çəkmədən. Ehtiyacsız yaşamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yerikləmək — f. 1. Hamiləlik dövründə ağız dadının azması nəticəsində turşu və ya başqa şeylərə ehtiyac hiss etmək. Onun anası yerikləyəndə aslan ətinin kababını yemiş imiş. M. İ.. 2. məc. Bir şeyin həsrətində olmaq, bərk istəmək, həris olmaq. <Koroğlu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
möhtac — sif. 1. Bir şeyə ehtiyacı olan, bir şeyə hacəti olub onu aradan qaldıra bilməyən. Möhtac adam. – Dedim: – Yol gəlmişəm, özüm də acam; Doğrusu, bir parça yemə möhtacam. S. V.. // İs. mənasında. Köməyə, maddi yardıma ehtiyacı olan adam; yoxsul,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lazım — sif. <ər.> 1. Mütləq gərək olan, onsuz keçinmək mümkün olmayan; gərəkli, lüzumlu, vacib, zəruri. Lazım bilmək (görmək) – yerinə yetirilməsini vacib saymaq, zəruri bilmək. Xanla Vaqif uzun uzadı məsləhətləşib yenə bəzi tədbirlər görülməsini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ehtiyat — is. <ər.> 1. Gələcəkdə lazım olacağı nəzərdə tutulub tədarük edilmiş, saxlanmış şey; tədarük. Ərzaq ehtiyatı. Taxıl ehtiyatı. Mal ehtiyatı. – <Qoca> . . son qonaq ehtiyatı üçün saxladığı böyük şanı kəsib tabaqda buraya gətirmişdi. S.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
korluq — 1. is. 1. Kor adamın halı, gözü görməmə. <Salman:> O mənim atamın korluğuna sataşdı. Ə. H.. <Məsmə:> <Ərimgil> gözsüzlük bədbəxtliyini, korluq fəlakətini özləri üçün bir nemət hesab edirdilər. S. H.. <Zeynal> korluğa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təmizləmək — f. 1. Çirkini, ləkəsini yumaq və ya başqa yolla aparmaq, təmiz etmək; təmizləmə işi aparmaq. Ayaqqabının palçığını təmizləmək. – Quşlar yuvalarında oturub dimdiklərini təmizləyirdilər. N. N.. // Tərkibcə təmiz etmək, başqa şeyin qarışığından azad … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti